لنز طبی بهترین است یا عینک طبی

لنز طبی بهترین است یا عینک طبی 

لنز طبی یا عینک طبی هیچ کدام بر دیگری برتری ندارند و انتخاب لنز طبی یا عینک طبی با توجه به زندگی افراد انجام می شود . لنز و عینک هر کدام معایب و مزایای مخصوص به خود را دارند . اما مزایای عینک طبی به نسبت لنز طبی بسیار بیشتر است چرا که عینک به دلیل اینکه بیرون از چشم قرار دارد و در معرض تماس مستقیم دست با چشم که منجر به عفونت می شود، قرار ندارد پس گزینه ی مناسب تری ست . از لحاظ قیمت می توان گفت که عینک طبی انواع مختلفی دارند و همچنین قیمت و هزینه مناسب تری دارند و نیاز به تعویض زود به زودی نیست . اما برخی معتقدند که کیفیت زندگی شان با لنز بهتر از عینک است . اما اگر از آن دسته از افرادی هستید که استفاده از لنز را انتخاب می کنید باید در قدم اول به نزد چشم پزشک خود بروید تا پس از معاینات به شما بگوید که آیا مستعد ابتلا به عفونت هستید یا خیر و اینکه تشخیص دهد شما شرایط و توانایی رعایت و استفاده از لنز را دارید یا خیر . اما استفاده از لنز چندان بی خطر هم نیست . مثلا این امکان وجود دارد که فرد به محلول حساسیت داشته باشد و یا دچار خشکی چشم می شوند . در این صورت پزشک تشخیص می دهد که بیمار باید دوباره از عینک استفاده کند . 

مزایای استفاده از عینک طبی

عینک در برابر وزش باد و گرد و خاک از چشم محافظت می کند .

قیمت خرید عینک طبی بسیار کمتر از خرید لنزهای طبی تماسی است .

استفاده از عینک چشم به دلیل اینکه خارج از چشم استفاده می شود، در برابر عفونت قرار نمی گیرد یا خیلی کمتر این اتفاق نمی افتد.

استفاده از عینک در مدت زمان طولانی تری انجام می شود چرا که استفاده از لنز باید پس از مدتی تعویض شود و لنز جدید خریداری کرد اما استفاده از عینک اگر آسیبی نبیند برای سال ها می تواند مورد استفاده قرار گیرد .

استفاده از عینک برای بیمار خشکی چشم را به همراه ندارد و اگر از آن دسته از افرادی هستید که دچار خشکی چشم شده اید استفاده از عینک بلامانع است .

معایب استفاده از عینک طبی 

استفاده از عینک به دلیل داشتن فریم باعث سنگینی بر روی بینی می شود . پس بهتر است از عینک طبی بدون فریم استفاده کنید .

در استفاده از عینک در صورتی که شیشه عینک کثیف شود یا در هوای مرطوب، شیشه عینک بخار می کند و دید افراد کم می شود .

استفاده از عینک به طور مداوم می تواند باعث درد در ناحیه بینی و یا در پشت گوش ها می شود .

برخی از افراد احساس می کنند استفاده از عینک تاثیر منفی بر روی زیبایی های آنها دارد .

لنز طبی کودکان

لنز کودکان بسیار متفاوت از بقیه لنزهای افراد بزرگسال هستند، زمانی که کودکان مجبور به استفاده از لنز طبی هستند به جای لنز داخل چشمی، لنز روی چشم تجویز می شود . استفاده از لنز برای کودکان اهمیت دارد و والدین باید با رعایت بهداشت کودکانشان را یاری کنند تا دچار تنبلی چشم نشوند . اکثرا برای کودکانی که شماره چشم آنها بالاتر است لنز تجویز می شود چون کیفیت دید در کودکانی که شماره چشمشان بالاست با لنز بهتر است  تا عینک . عینک با شماره بالا مشکلاتی دارد که در دراز مدت از نظر بینایی و زیبایی برای کودک مناسب و خوشاید نیست و لنز قابل تحمل تر است .

لنز طبی ورزشی

استفاده از لنز طبی ورزشی، برای کسانی که دچار اختلالات بینایی هستند بسیار موثر است . در واقع الستفاده از لنزهای طبی برای بازیکنان می تواند باعث خلق فرصت های بهتر و امکان دامنه دید وسیع تری شود . بازیکنان در مسابقات ورزشی اگر دچار ذره ای بی دقتی شوند باید بهای سنگینی بپردازند . سه دلیل اصلی که ورزشکاران از لنزهای طبی استفاده می کنند :

آستیگمات بودن چشم ها

تمرکز داشتن

روشنایی

مزایای استفاده از لنزهای طبی

از مزایای لنز طبی می توان به موارد زیر اشاره کرد .

استفاده از لنزهای تماسی از بروز مشکلاتی زمینه ای که ناشی از عینک زدن می شود جلوگیری می کند

استفاده از لنزهای طبی به نسبت استفاده از عینک طبی باعث دید بهتر و واضح تر می شود .

در زمان استفاده از لنز دیگر با مشکلاتی نظیر کثیفی عینک و یا کاهش میزان دید روبرو نیستید .

در زمان استفاده از لنزهای طبی، دید انسان طبیعی تر است و بدون مانعی همچون عینک می توانید به مشاهده جهان پیرامون خود بپردازید .

استفاده از لنز طبی در ظاهر صورت شما هیچ تغییری را به وجود نمی آورد و به دیگران این اجازه را می دهید که چهره واقعی شما را مشاهده نمایند .

معایب استفاده از لنز های طبی

از معایب لنز طبی می توان به موارد زیر اشاره کرد .

استفاده از لنزهای طبی به طور مداوم باعث خشکی چشم در افراد می شود و همین باعث خستگی چشم می شود .

در استفاده از لنزهای طبی، ضد عفونی کردن و تمیز نگه داشتن لنزهای تماسی از مشکلات رایجی است که در صورت رعایت نکردن بهداشت لنزهای طبی ،با عفونت چشمی مواجه می شوید .

در زمان استفاده از لنز و نحوه برداشتن لنزهای طبی و تزیینی، احتمال خراشیدگی قرنیه و یا آسیبهای چشمی و نیز عفونت چشمی وجود دارد . در صورت رعایت نکردن موارد بهداشتی توسط افراد در هنگام استفاده از لنزهای تماسی، احتمال ابتلا به ورم چشم، ترک و شکستگی لنز، تحریک قرنیه، مشکلات پلک، سوزش چشم، خشکی چشم و ... می باشد .

استفاده از لنزهای طبی و قوز قرنیه

برخی افراد که به قوز قرنیه دچار شده اند و یا بر اثر ضربه ای به چشم، بر روی قرنیه چشم خطوط نامنظمی ایجاد شده باشد استفاده از لنزهای تماسی در این افراد می تواند بهترین گزینه باشد .

آب سیاه،علائم و عوارض آن بر بینایی

آب سیاه (گلوکوم) چیست؟

آب سیاه یا گلوکوم بیماری است که می تواند باعث آسیب رسیدن به عصب بینایی و در نهایت کوری شود. این بیماری در آغاز هیچگونه علائمی ندارد ولیکن می تواند در طول چند سال سبب کاهش بینایی و در نتیجه کوری شود. درمان زودرس می تواند از پیشرفت بیماری و کاهش دید بیمار جلوگیری کند. 
عصب بینایی که از بیشتر از یک میلیون رشته عصبی تشکیل شده است، به صورت دسته ای از رشته ها درآمده است و این عصب شبکیه (پرده نازک حساس به نور در قسمت عقب کره چشم) را به مغز متصل می کند. عصب بینایی سالم و بدون نقص برای داشتن دید خوب بسیار لازم و ضروری است.
فشار چشم که فشار داخلی چشم نیز گفته می شود، بافت درونی چشم می باشد که با تعادل بین تولید و زهکشی مایع روشن داخل چشم تعیین می شود. تغییرات جزئی در فشار چشم در تغییر فصل ها و در طول شبانه روز طبیعی هستند ولیکن میزان آن بسیار اهمیت دارد. تغییرات در فشار داخل چشم، ممکن است ناشی از مشکلات تشریحی و یا التهاب چشم بعد از آسیب یا عفونت و یا عوامل ژنتیکی و حتی از استفاده از دارو باشد. 

تاثیر گلوکوم بر عصب بینایی 

در افراد بسیاری افزایش فشار داخل چشم باعث ایجاد آب سیاه می شود. در قسمت جلوی چشم فضایی وجود دارد که به آن "اتاق قدامی" گفته می شود. مایع شفافی همیشه وارد این فضا شده و از آن خارج می شود و وظیفه آن تغذیه بافت های مجاور می باشد. به محلی که مایع از اتاق قدامی خارج می شود، در اصطلاح "زاویه" می گویند که قسمت تلاقی قرنیه و عنبیه است. هنگامی که مایع به زاویه می رسد به وسیله یک شبکه اسفنجی شکل همانند یک سیستم زه کشی از چشم خارج می شود. 
آب سیاه یا گلوکوم زاویه باز از این رو به نام خوانده می شود که زاویه ای که مایع از آن خارج می شود "باز" است. با این وجود به دلایلی سرعت حرکت مایع از خلال شبکه تخلیه پایین است. پایین بودن سرعت حرکت مایع باعث تجمع آن و بالا رفتن فشار داخل چشم می شود و این امر می تواند سبب آسیب دیدن عصب بینایی و کاهش دید شود، مگر آنکه فشار چشم پایین آورده شود. 

چه افرادی در خطر ابتلا به آب سیاه یا گلوکوم هستند؟

چنانچه هر یک از موارد ذیل برایتان پیش آمده حتماً با متخصص چشم پزشک خود مشورت کرده و ویزیت شوید تا اگر خطری بود به موقع از بروز آب سیاه یا گلوکوم جلوگیری نمایید:

• افراد بالای 40 سال به ویژه خانم ها
• سابقه یکی از افراد خانواده به آب سیاه یا گلوکوم
• سابقه ضربه شدید به چشم
• مصرف طولانی مدت قطره های کورتون چشمی همانند بتامتازون، دگزامتازون، پردنیزولون، هیدروکورتیزون
• شماره بالای عینک هم دوربینی شدید و هم نزدیک بینی شدید
• ابتلا به بیماری قند یا فشار خون بالا

علائم بیماری گلوکوم چیست؟

آب سیاه یا گلوکوم زاویه باز در اوایل علامت خاصی ندارد و دید حالت طبیعی دارد، همچنین دردی وجود ندارد. با ادامه پیدا کردن بیماری، بیمار متوجه می شود که هرچقدر اشیایی را که جلویش قرار دارند خوب می بیند ولیکن اشیایی را که در کنار آنها قرار داشته اند و باید از گوشه چشم به آنها نگاه کند به خوبی نمی بیند. 
بیمار مبتلا به گلوکوم در صورت عدم درمان ممکن است ناگهان متوجه شود که "دید کناری" ندارد. درست همانند این است که از درون لوله ای به اطراف می نگرد. ادامه پیدا کردن بیماری ممکن است سبب از بین رفتن باقی دید حتی در مرکز شود و بیمار به طور کل بینایی خود را از دست بدهد و کور شود.

تشخیص بیماری گلوکوم

بسیاری تصور می کنند که چنانچه مبتلا به آب سیاه هستند که فشار چشمشان بالا باشد ولیکن همیشه اینگونه نیست. فشار بالای چشم خطر ابتلا به گلوکوم را افزایش می دهد. بالا بودن فشار چشم لزوماً به معنای ابتلا به گلوکوم نیست.
ابتلا یا عدم ابتلا به گلوکوم بر اثر بالا بودن فشار چشم بستگی به میزان تحمل عصب بینایی در برابر فشار بالای چشم دارد و این مقدار در افراد مختلف، متفاوت می باشد. گرچه فشار طبیعی معمولاً بین 12 الی 21 میلیمتر جیوه است، اما حتی در این فشار هم ممکن است فردی به آب سیاه مبتلا باشد. این موضوع نشان می دهد که معاینه چشم بسیار مهم و با اهمیت است.

چشم پزشک برای تشخیص آب سیاه یا گلوکوم چه اقداماتی انجام می دهد؟

میزان بینایی (Visual Acuity) : در این تست که با استفاده از چارت های بینایی انجام می شود بینایی بیمار در فاصله زمانی های متفاوت مشخص می شود. 
میدان دید : در این تست دید کناری (محیطی) بیمار اندازه گیری می شود. با توجه به اینکه از دست دادن دید کناری یکی از علائم گلوکوم می باشد این تست به تشخیص انواع بیماری کمک می کند.
اتساع مردمک : در این تست با استفاده از قطره مردمک چشم بیمار متسع می شود و به این ترتیب چشم پزشک دید بهتری برای معاینه عصب بینایی پیدا می کند. بعد از معاینه ممکن است که دید نزدیک تا چند ساعت تار باشد بنابراین جای هیچ نگرانی نیست. 
تونومتری: در این تست مایع داخل چشم اندازه گیری می شود. 

درمان آب سیاه یا گلوکوم

گرچه که آب سیاه درمان قطعی ندارد ولیکن درمان های رایج بیماری را کنترل می کنند و این امر تائیدی بر اهمیت تشخیص و درمان زودرس است. بیشتر چشم پزشکان گلوکومی را که تازه تشخیص داده شده است با دارو درمان می کنند اما تحقیقات جدید نشان داده است که جراحی با لیزر، جایگزینی مطمئن و موثر است. 
درمان دارویی: بیشترین و شایع ترین نوع درمان زودرس گلوکوم درمان دارویی است. داروهای آب سیاه به صورت قطره های چشمی و قرص تجویز می شوند. این داروها به دو شکل باعث کاهش فشار داخل چشم می شوند. برخی باعث کاهش تولید مایع در چشم شده و برخی به تخلیه بیشتر مایع از چشم کمک می کنند. داروهای ضد آب سیاه امکان دارد تا چند نوبت در روز تجویز شوند. در اکثر بیماران عوارضی رخ نمی دهد، اما در برخی از آنها این داروها امکان دارد باعث سردرد شود و یا بر روی اعضای دیگر بدن تاثیر بگذارد. قطره ها ممکن است سبب سوزش و قرمزی چشم شوند. داروهای ضد گلوکوم تا زمانی که فشار داخلی چشم را کنترل می کنند باید مصرف شوند. از آنجایی که آب سیاه معمولاً علائمی ندارد، بیماران بسیاری داروها را قطع می کنند و یا فراموش می کنند مصرف کنند، ولیکن به یاد داشته باشید اگر جلوگیری و کنترل نشود ممکن است بینایی بیمار را از از بین ببرد.
جراحی با لیزر: جراحی با لیزر به تخلیه مایع از درون چشم کمک شایانی می کند. گرچه از این روش می توان در هر زمانی استفاده کرد اما معمولاً بعد از آزمایش درمان دارویی به کار گرفته می شود. در بسیاری از موارد گلوکوم، بیمار باید بعد از جراحی نیز دارو مصرف نماید.

روش های جراحی رایج

در جراحی گلوکوم، هدف از ایجاد محل خروج جدیدی برای مایع داخل چشم است. هرچند چشم پزشک در هر زمانی ممکن است تصمیم به جراحی بگیرد اما معمولاً این کار را بعد از شکست درمان دارویی و جراحی لیزری انجام می دهد. جراحی در کلینیک چشم پزشکی یا بیمارستان صورت می گیرد. قبل از جراحی به بیمار داروهایی برای آرام شدن داده می شود و بعد از آن چشم به وسیله تزریق بی حسی به نواحی آن، بی حس می شود. جراح قطعه کوچکی از بافت سفیدی چشم (صلبیه) را بر می دارد و این امر باعث به وجود آمدن کانال کوچکی برای عبور مایع درون چشم می شود. بعد از آن قسمت سفید چشم که برداشته شده است با لایه شفاف و نازکی از ملتحمه پوشانده می شود. مایع از مجرای ایجاد شده و از زیر ملتحمه ای که روی آن را پوشانده عبور کرده و از چشم خارج می شود.
بیمار تا چند هفته بعد از جراحی باید از قطره های آنتی بیوتیک و ضد التهاب برای جلوگیری از عفونت و تورم استفاده نماید. نکته قابل توجه این است که این قطره ها با داروهایی که بیمار برای درمان و کنترل گلوکوم مصرف می کرده است، متفاوت است. همچنین بیمار باید چند هفته اول بعد از جراحی مرتب ویزیت شود.
در برخی از بیماران جراحی حدود 80 الی 90 درصد در کاهش فشار موثر می باشد. با این وجود چنانچه مجرای به وجود آمده طی جراحی، مسدود شود، ممکن است به جراحی دیگری نیاز شود. در صورتی که بیمار قبلاً تحت جراحی چشمی (نظیر جراحی کاتاراکت) قرار نگرفته باشد جراحی گلوکوم بهترین اثر را دارد. 
باید در ذهنتان باشد که با اینکه جراحی گلوکوم باقیمانده دید بیمار را حفظ می کند اما سبب بهتر شدن دید نخواهد شد. در واقع، دید بیمار ممکن است به خوبی دید قبل از جراحی نباشد، هرچند که در صورت انجام ندادن جراحی در طولانی مدت بیمار ممکن است دید خود را به صورت کامل از دست بدهد. 
جراحی آب سیاه هم مثل هر جراحی دیگری ممکن است عوارضی را به همراه داشته باشد. این عوارض عبارتند از: آب مروارید (کاتاراکت)، مشکلات قرنیه، التهاب یا عفونت داخل چشم و تورم عروق خونی پشت چشم. قابل ذکر است که برای هریک از موارد گفته شده درمان های قطعی و موثری وجود دارد.

انواع دیگر آب سیاه یا گلوکوم

گرچه که گلوکوم زاویه باز شایع ترین نوع این بیماری است، اما آب سیاه یا گلوکوم انواع دیگری نیز دارد.
در گلوکوم با فشار طبیعی یا پایین، عصب بینایی از کار افتاده و دید کناری به شکل غیر منتظره ای محدود می شود. برای درمان این بیماران از همان روش های درمان گلوکوم زاویه باز استفاده می شود. در گلوکوم زاویه بسته مایعی که در قسمت جلوی چشم قرار دارد به علت مسدود شدن زاویه به وسیله قسمتی از عنبیه (قسمت رنگی چشم) راهی به زاویه نداشته و نمی تواند از چشم خارج شود. در این بیماران یک افزایش ناگهانی در فشار چشم دیده می شود. علائم این نوع گلوکوم شامل درد بسیار شدید و تهوع و همچنین قرمزی چشم و تاری دید است. گلوکوم زاویه بسته یک مورد اورژانس است و بیمار باید در اسرع وقت درمان شود. در صورت عدم درمان، بیمار ممکن است ظرف 1 یا 2 روز بینایی خود را از دست بدهد. جراحی لیزری فوری به صورت معمول انسداد را برطرف می کند و بیمار را از کوری نجات می دهد. 
در گلوکوم مادرزادی کودک به دلیل وجود یک نقص مادرزادی در زاویه، به گلوکوم مبتلا شده است. کودکان مبتلا معمولاً علائم ظاهری همانند چشم های کدر (Cloudy eye)، حساسیت به نور و ریزش اشک شدید دارند. درمان این نوع بیماران اغلب به صورت جراحی انجام می پذیرد چرا که داروهای ضد گلوکوم ممکن است عوارض نامشخصی بر روی کودک داشته باشند و همچنین تجویز برای آنان کار دشواری است. در صورتی که جراحی بلافاصله بعد از تشخیص صورت بگیرد، کودکان این شانس را دارند تا یک دید خوب داشته باشند. 
آب سیاه یا گلوکوم ثانویه می تواند عوارض یک بیماری دیگر باشد. این نوع گلوکوم برخی اوقات ناشی از جراحی چشم یا کاتاراکت پیشرفته، آسیب های چشمی، برخی تومورهای چشمی و یا یووئیت (التهاب چشم) باشد. یکی از انواع به نام گلوکوم رنگدانه ای (Pigmentary Glaucoma) هنگامی رخ می دهد که رنگدانه به صورت فلس از عنبیه جدا شده و با انسداد شبکه خروج مایع چشمی، مانع عبور آن شوند. نوع شدیدی نیز به نام گلوکوم نئوواسکولار (Neovascular Glaucoma) مربوط دیابت مربوط می باشد. همچنین داروهای کورتیکواستروئیدی (حاوی کورتون) که در درمان التهاب چشمی و دیگر بیماری ها کاربرد دارند نیز می توانند در درصد کمی از بیماران باعث شروع گلوکوم شوند.

آب مروارید و تاثیر آن بر چشم

آب مروارید یا کاتاراکت به تیره و کدر شدن عدسی چشم ها (عدسی چشم در قسمت میانی کره چشم قرار دارد و وظیفه آن این است که باعث تمرکز نور بر روی شبکیه می شود) که ممکن است سبب تاری چشم و یا عدم وضوح دید که بیشتر در هنگام مطالعه و رانندگی و نیز دیگر امور روزانه است گفته می شود . متداول ترین نوع آب مروارید را می توان وابسته به سن که اکثرا افراد بالای 65 سال هستند تلقی کرد . کاتاراکت یا آب مروارید که از کاهش درجه شفافیت عدسی چشم ایجاد می شود، یک مسیر طبیعی از گذر زمان است که به دلیل افزایش سن این بیماری نیز افزایش پیدا می کند . عدسی چشم قسمتی از ساختمان چشم است که بسیار شفاف و بدون هیچ گونه رگی می باشد و با قطر تقریبی 9 میلی متر و نیز ضخامت 4 میلی متر است .

🔍 آب مروارید یا کاتاراکت چیست ؟

شبکیه لایه ای ست حساس به نور در چشم که باعث دریافت پیام های بینایی می شود . در یک چشم سالم و طبیعی نور از عدسی عبور می کند و بر روی شبکیه متمرکز می شود که برای ایجاد یک تصویر دقیق عدسی چشم باید شفاف و به دور از کدری و تیرگی باشد . زمانی که عدسی شفافیت خود را از دست بدهد باعث اختلال در بینایی می شود که به این پدیده آب مروارید یا کاتاراکت می گویند . آب مروارید در مراحل اولیه که فقط بخش کوچکی از عدسی کدر می شود مشکلی را به وجود نمی آورد، اما در اکثر مواقع بخش بیشتری از عدسی درگیر می شود و باعث اختلال در بینایی می شود . سرعت پیشرفت آب مروارید در بین افراد مختلف می تواند متفاوت باشد و طی چند سال می تواند پیشرفت کند . اما سرعت پیشرفت آب مروارید در افراد جوان و یا افرادی که به دیابت دچار هستند بسیار زیاد است . نکته مهمی که وجود دارد این است که آب مروارید از یک چشم سرایت به چشم دیگر ندارد .

🔬 انواع آب مروارید

آب مروارید یا کاتاراکت انواع مختلفی دارد :

اولین نوع آن می تواند به دلیل افزایش سن باشد . که در گذر زمان، لنز سخت شده و شفافیت خود ا از دست میدهد .

دومین نوع آب مروارید می تواند به دلیل وجود بیماری هایی چون دیابت و یا به دلیل مصرف داروهای کورتون دار(استروئیدی (کورتیکو استروئیدها))به وجود بیاید . که باید تحت درمان لیزر شبکیه و دیابت قرار گیرند

سومین نوع آب مروارید یا کاتاراکت را می تواند بر اثر ضربه بر چشم نام برد که کاتاراکت ضربه ای نام دارد و در اکثر مواقع با گذر زمان و پس از سالها در فرد به وجود می آید .

چهارمین نوع آب مروارید را که می توان آب مروارید یا کاتاراکت مادرزادی نام برد . در این نوع آب مروارید کودک و آب مروارید نوزادان از زمان تولد یا در همان سنین کودکی به آب مروارید یا کاتاراکت نوزادی دچار می شود . در اکثر مواقع در این نوع کاتاراکت چشم، بینایی مختل نمی شود اما اگر اختلال به وجود آمد حتما باید چشم کودک را تحت عمل جراحی قرار داد .

پنجمین نوع آب مروارید را می توان به سابقه خانوادگی که به بستگان درجه اول و دوم اطلاق می شود بسط داد .

ششمین نوع آب مروارید را می توان به مدت زمان طولانی و بدون محافظ قرار گرفتن در مقابل نور آفتاب نام برد .

هفتمین نوع آب مروارید را می توان به سابقه جراحی یا بیماری های التهاب چشم نام برد .

هشتمین نوع آب مروارید را می توان به مصرف الکل و کشیدن سیگار اشاره کرد .

☑ علائم آب مروارید

از رایج ترین و مهمترین علائم بیماری آب مروارید یا کاتاراکت می توان به موارد زیر اشاره کرد :

✓ تار شدن و در اکثر مواقع محو شدن بینایی

✓ حساسیت شدید به نور و روشنایی اعم از روشنایی بیش از حد نور اتومبیل ها در شب، پخش شدن نور آفتاب و نور چراغ ها، و همچنین دیدن هاله اطراف چراغ ها .

✓ کم رنگ و یا محو شدن رنگ ها

✓ دید کم و یا کور سویی در شب .

✓ دوبینی و یا چند بینی که در اکثر موارد با بالا رفتن شدت آب مروارید وضعیت بدتر می شود .

✓ افزایش دید نزدیک، بالا رفتن مداوم شماره عینک و لنز .

علائم نام برده شده در بالا می تواند ناشی از دیگر بیماری های چشمی نیز باشد پس اگر با یکی از موارد بالا روبرو شدید حتما به نزد چشم پزشک بروید . بهترین زمان عمل کاتاراکت چشم بسته به تشخیص دکتر چشم شما دارد .

☑ علت آب مروارید

ساختمان چشم به گونه ای ست که عنبیه و مردمک و در پشت آنها عدسی قرار دارد و به طور طبیعی پس از عبور نور و رسیدن به عدسی نور متمرکز شده و تصویری دقیق و شفاف در شبکیه چشم تشکیل می شود . به نوعی می توان عدسی و شبکیه چشم را همانند لنز و دوربین فیلمبرداری و عکاسی تلقی کرد . وجود هر گونه لکه بر روی عدسی و همچنین تیره شدن عدسی باعث می شود نور متمرکز نشود و پراکنده شود و تصویری شفاف و دقیق بر روی شبکیه ایجاد نشود و در نهایت باعث می شود بینایی دچار اختلال شود . عدسی چشم از آب و پروتئین ساخته می شود و پروتئین های عدسی چشم به طور دقیق و منظمی قرار دارد و همین موضوع باعث شفافیت هر چه بیشتر عدسی می شود و باعث عبور نور به طور دقیق از خود می شود . با افزایش سن در واقع ساختمان منظم پروتئین های تشکیل دهنده عدسی چشم به اختلال مواجه می شود و زمانی که این ساختمان از هم گسیخته شود باعث به وجود آمدن لکه های تیره بر روی عدسی چشم می شود . و با گسترش این لکه های تیره عدسی شفافیت خود را از دست می دهد و در نهایت ناتوان در عبور دادن دقیق نور می شود . کاتاراکت یا آب مروارید معمولا به مرور و به آهستگی پیشرفت می کند . این عارضه با درد همراه نیست . اما به شکلی ست که لکه های تیره که بر روی عدسی چشم ممکن است خیلی کوچک باشد و فرد مبتلا هیچ اطلاعی از کاهش بینایی خود نداشته باشد . و در نهایت منجر به بروز آب مروارید یا کاتاراکت می شود .

☆ نحوه تشخیص آب مروارید

زمانی که چشم بیمار توسط چشم پزشک مورد معاینه دقیق قرار گیرد وجود و وسعت آب مروارید و نیز هر گونه مشکل دیگری اعم از مشکلات پرده شبکیه و یا عصب بینایی که باعث کاهش دید می شود را مورد بررسی قرار می دهد و در نهایت اگر بیمار نیاز به عمل کاتاراکت چشم داشته باشد جراح و متخصص چشم پزشک تشخیص داده و بیمار را معالجه می کند . زمانی که بیمار به جز آب مروارید بیماری دیگری همچون مشکلات پرده شبکیه و یا عصب بینایی نیز داشته باشند با وجود عمل آب مروارید چشم این امکان وجود دارد که دید کامل به دست نیاید . دکتر چشم با معاینه دقیق بر روی عدسی ها توسط دستگاه های چشم پزشکی انجام می شود که با مشاهده عدسی کدر شده می تواند تشخیص دهد که فرد دچار عارضه آب مروارید شده است یا نه . دیگر تشخیص آب مروارید با استفاده از چراغ قوه قابل قبول نیست چرا که بسیاری از بیماری ها از جمله آب سیاه با استفاده از چراغ قوه قابل تشخیص نیست . 

از جمله معایناتی که توسط چشم پزشک انجام می شود می توان به موارد زیر اشاره کرد :

1.اندازه گیری قدرت بینایی

2.گشاد شدن و باز شدن مردمک که با استفاده قطره های چشمی انجام می شود و به چشم پزشک این اجازه را می دهد تا تمام قسمت های عدسی و شبکیه را کاملا مورد معاینه قرار دهد .

3.اندازه گیری فشار چشم که تونومتری نامیده می شود . افزایش فشار که ممکن است علامت گلوکوم یا آب سیاه نام دارد می باشد .

💉  درمان آب مروارید

در مرحله اولیه درمان آب مروارید، بینایی بیمار با استفاده از عینک، عدسی های بزرگ نما و نورهای قوی بهبود می یابد، اما گاهی اوقات ممکن است این گونه تدابیر کمک کننده نباشد، جراحی چشم تنها راه درمان می تواند باشد که فقط باخارج کردن عدسی کدر است که می تواند جایگزین مناسبی با عدسی مصنوعی باشد.

آب مروارید یا کاتاراکت زمانی نیاز به عمل جراحی آب مروارید یا کاتاراکت چشم با لیزر دارد که با اختلال بینایی، انجام فعالیت های شغلی و یا روزمره مانند رانندگی، مطالعه و تماشای تلویزیون را مختل می کند .

☹ عدم درمان آب مروارید

در صورتی که درمان آب مروارید با تاخیر انجام شود بینایی فرد کاهش یافته و به حد شمارش انگشتان و یا فقط درک نور خواهد رسید، در این مرحله امکان دارد که تعداد کمی از بیماران منجر به افزایش فشار داخل چشم یا (آب سیاه) شود و در نتیجه نیاز به جراحی اورژانسی پیدا می کند که در این صورت عوارض و خطرات آن بیشتر از جراحی معمولی ست .

☂ مراقبت های قبل از عمل کاتاراکت یا آب مروارید

قبل از عمل آب مروارید چشم حتما استحمام کنید .

صبحانه ی سبکی میل نمایید .

از لباس های تمیز استفاده کنید .

قبل از عمل آرایش نکنید .

قرص آسپرین بچه با مجوز چشم پزشک یک هفته قبل از عمل متوقف شود .

می توانید از تمام قرص های خود را به جز قرص آسپرین مصرف کنید .

☂ مراقبت های بعد از عمل کاتاراکت یا آب مروارید

روز بعد از عمل کاتاراکت چشم در هنگام ویزیت توسط پزشک یا همکار پانسمان از روی چشم باز می شود .

بعد از عمل باید از شستشوی ناحیه اطراف چشم عمل شده خودداری کرد .

اگر مجبور شدید چیزی را از روی زمین بردارید نباید از ناحیه کمر خم شوید، باید بنشینید و جسم را بردارید .

به مدت 6-5 روز در هنگام خواب و یا در هنگام خارج شدن از منزل باید از محافظ چشمی پلاستیکی که شیلد نام دارد استفاده کنید .

تا چند روز شاید دچار تاری دید بعد از عمل آب مروارید شوید که به مرور از بین می رود .

بعد از عمل کاتاراکت از مالیدن چشم به مدت یک هفته خودداری نمایید .

اگر چشم شما نیاز به شستشو داشت حتما باید از آب جوشیده ملایم و گاز استریل استفاده نمایید .

اگر چشمان شما بعد از جراحی آب مروارید قرمز شد یا درد شدید داشت حتما در اسرع وقت با کلینیک چشم پزشکیمراجعه نمایید .

یک هفته بعد از عمل کاتاراکت رانندگی امکان پذیر خواهد بود .

$ هزینه جراحی آب مروارید 

هزینه جراحی آب مروارید یا کاتاراکت در هر منطقه و به نسبت نوع عمل جراحی می تواند متفاوت باشد .